Θρεπτική & πανεύκολη σούπα βελουτέ!

Καθότι η Νικολέτα μου δεν είναι και το πιο εύκολο παιδί σχετικά με το φαγητό 

(& ειδικά όταν πρόκειται για λαχανικά!!)

τους τελευταίους μήνες η φαντασία μου έχει οργιάσει 

προκειμένου να βρω πιθανούς συνδυασμούς που θα της αρέσουν.

Αυτή η συνταγή που θα σας παρουσιάσω, λοιπόν, είναι το φαγητό Σ.Ο.Σ.

Όταν δεν τρώει τίποτα άλλο, αυτή είναι η μαγική σούπα,

που πάντα την καταβροχθίζει και στο τέλος μου λέει "μιαμ, μιαμ''.

Είτε τρώει, είτε όχι το παιδάκι σας, δοκιμάστε την γιατί εκτός από νόστιμη είναι και πολύ θρεπτική!

Και τι καλύτερο από μια ζεστή σουπίτσα τώρα που άρχισαν τα βαριά κρύα!

ΥΛΙΚΑ

• Μπρόκολο
• Πατάτες
• Γάλα
• Τυρί παρμεζάνα 

ΠΩΣ ΤΗ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ
Βράζετε το μπρόκολο και τις πατάτες.
Σε άλλο κατσαρολάκι ζεσταίνετε λίγο φρέσκο γάλα.
Τέλος, βάζετε στο μίξερ τα παραπάνω τρία υλικά και ρίχνετε την παρμεζάνα.
Χτυπάτε μέχρι να γίνει εντελώς βελουτέ.

Τόσο απλό!

Θα μου πείτε τώρα "Ουπς, κοπελιά! Ξέχασες τις ποσότητες"!
Όχι δεν τις ξέχασα, απλώς εγώ το κάνω πάντα με το μάτι.
Εξαρτάται πόσο έντονη θέλετε τη γεύση του μπρόκολου (εγώ δεν βάζω πάρα πολύ γιατί δεν της αρέσει) ή πόσο αλμυρή θέλετε τη σούπα (οπότε βάζετε αντίστοιχη ποσότητα παρμεζάνας).

Σχετικά με την παρμεζάνα, μην βιαστείτε να την απορρίψετε επειδή έχει πολύ αλάτι.
Σας λέω ότι έχει επίσης και πάρα πολύ ασβέστιο & μάλιστα στην Ιταλία τη συστήνουν από τους πρώτους μήνες που τρώει στερεά τροφή το μωρό!
(Τι την έχουμε την αδερφή στην Ιταλία αν δεν μαθαίνουμε και κανένα χρήσιμο τιπ!! χεχε) 

Καλή όρεξη!! xxx

Βιβλίο - "Τονώστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας"

Τα βιβλία μου αρέσουν πάαααρα πολύ!
Δεν ξέρω πόσα έχω διαβάσει στη ζωή μου... Αμέτρητα!
Και από τότε που έμεινα έγκυος, άνοιξε ενας καινούργιος ορίζοντας για μένα...
Τα βιβλία που αφορούν στα παιδιά.
Όχι μόνο εκείνα με τις πρακτικές συμβουλές (αν και έχω αρκετά και από αυτά!), αλλά κυρίως τα βιβλία που σχετίζονται με την ανατροφή των παιδιών.
Διάβασα αρκετά τα 2 τελευταία χρόνια.
Κάποια τα λάτρεψα, κάποια τα θεώρησα υπερβολικά, κάποια άλλα απλά μέτρια...

Ένα από αυτά που ξεχώρισα, ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Θα μπορούσε να είναι ένα πολύ ωραίο χριστουγεννιάτικο δώρο για μια φίλη σας ή για τον εαυτό σας!

Έχει να κάνει με το αγαπημένο μου θέμα... την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού!
Γιατί πιστεύω ότι το πιο σημαντικό συναίσθημα που καλούμαστε να 'δημιουργήσουμε' στα παιδιά μας είναι αυτό ακριβώς! Το να πιστεύουν στον εαυτό τους!!!

Μια σύντομη περιγραφή του βιβλίου, όπως τη βρήκα στο διαδίκτυο:

''Το πώς βλέπουν τα παιδιά τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξή τους στον κόσμο. Μια από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ επιτυχημένων και αποτυχημένων στη ζωή είναι ότι οι επιτυχημένοι έχουν αυτοπεποίθηση και πιστεύουν ότι αξίζουν απόλυτα να απολαμβάνουν την επιτυχία. Το καλύτερο, ίσως, δώρο που μπορούν να κάνουν οι γονείς στα παιδιά τους είναι να τα βοηθήσουν να έχουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, διότι κανείς δεν τους είπε τι πρέπει να κάνουν. Στην καλύτερη περίπτωση οι γονείς βοηθούν τα παιδιά τους ν’ αποδέχονται τον εαυτό τους και να τον εκτιμούν, να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και να αγωνίζονται με ίσους όρους. Κανένας γονιός δεν μπορεί να τα κάνει όλα σωστά. Αλλά κάθε γονιός μπορεί να κάνει πολλά σωστά πράγματα για να ενθαρρύνει και να παρακινήσει το παιδί του. Η φροντίδα, η προσοχή, ο έπαινος, η στήριξη και η σοβαρή αντιμετώπισή του βοηθούν το παιδί να επιδιώκει αυτά που επιθυμεί.''

Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!!!

«Άριστο βιβλίο είναι εκείνο που ανοίγουμε με λαχτάρα και κλείνουμε με κέρδος.»
Άμος Άλκοτ

*Πηγή: www.books.gr

Χριστουγεννιάτικος Διαγωνισμός!!!

Επιτέλους Δεκέμβριος... Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν με γοργούς ρυθμούς!!!
Κι επειδή όλα τα blogo-σπιτάκια ξεκίνησαν διαγωνισμούς... είπα να μπω κι εγώ στο εορταστικό κλίμα!!!

Σκεφτόμουν εδώ και μέρες ποιό να είναι το δωράκι...
Ήθελα κάτι που να είναι λίγο "ολλανδικό''... έτσι, για να είναι κάτι καινούργιο για τις περισσότερες!

Και τελικά σήμερα... ΤΟ ΒΡΗΚΑ!!!

Το δώρο θα είναι ένα : verjaardagskalender!

Πρόκειται για ένα ημερολόγιο γενεθλίων!
Δηλαδή ένα ημερολόγιο που το έχεις για πάντα. Έχει τις ημερομηνίες του κάθε μήνα (χωρίς μέρα πχ Δευτέρα, Τρίτη κτλ...) και εκεί σημειώνεις τα γενέθλια, τις γιορτές & τις επετείους όλων όσων δεν θέλεις να ξεχάσεις!
Είναι πολύ έξυπνο και πρακτικό, και θα βρεις ένα παρόμοιο ημερολόγιο σε κάθε ολλανδικό σπίτι!
Για την ακρίβεια θα τα δεις ή στην κουζίνα ή στο μπάνιο! Ναι, δεν κάνω πλάκα... το βάζουν στο μπάνιο... γιατί εκεί λέει θα μπεις σίγουρα κάθε μέρα!! χεχε... έχουν ένα δίκιο εδώ που τα λέμε!!!

Για να πάρετε μέρος αφήστε ένα σχόλιο κάτω από αυτό το άρθρο 

ή κάτω από το αντίστοιχο post στο facebook, μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου!! 
Καλή επιτυχία!!! :)

 

Εγώ & οι άλλοι...

Διάβαζα πριν λίγες μέρες σε ένα περιοδικό τη συνέντευξη ενός Έλληνα ηθοποιού &κομμωτή  

(λατρεύω τις διπλές ιδιότητες στους ανθρώπους...)

ο οποίος σχετικά πρόσφατα μετακόμισε στις ΗΠΑ για δουλειά.

Στην ερώτηση λοιπόν αν έχει φτιάξει ήδη τον κύκλο του από φίλους & γνωστούς, 

απάντησε ότι ''περισσότερο με ημικύκλιο μοιάζει...''

Χαμογέλασα.

Γιατί κάπως έτσι νιώθω κι εγώ...

Όσους ανθρώπους κι αν γνωρίσω, ο κύκλος δεν κλείνει ποτέ.

Φαντάζομαι πως η απουσία τις οικογένειας μου & των 2-3 κοντινών μου φίλων είναι η αιτία.

Και ξέρω ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν & όσους νέους ανθρώπους 

κι αν προσθέσω στον "κύκλο" μου, θα παραμείνει για πάντα μισός...

Οι δυο του άκρες δεν θα ενωθούν ποτέ.

Γιατί οι πιο σημαντικοί για μένα άνθρωποι βρίσκονται μακριά...

Tric or Treat?

Το Χάλοουϊν είναι μια γιορτή την οποία είχα ακουστά μόνο από τις αμερικάνικες ταινίες.

Ποτέ φυσικά δεν την γιορτάζαμε στην Ελλάδα & ούτε καλά-καλά ήξερα πότε πέφτει!

Εδώ όμως, καθότι στο διπλανό σπίτι μένει μια οικογένεια Αμερικάνων έμαθα τα βασικά!

Στον καφέ που έπινα τις προάλλες με τη γειτόνισσα-μαμά ήρθε η συζήτηση σε αυτό.

(καθότι ο γιος τους δεν είναι και πολύ χαρούμενος που δεν θα είναι στην Αμερική εκείνη τη μέρα.)

Να, λοιπόν, τι ακριβώς είναι αυτή η ''μυστικιστική'' γιορτή!!

''To Χάλοουϊν (Halloween) είναι γιορτή του δυτικού κόσμου που γιορτάζεται τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, 

κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται σε κάτι "τρομαχτικό" και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως "trick or treat" (σκανταλιά ή κέρασμα).

 Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even 

& δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (All Hallows Day - All Saints Day). 

Το Χάλοουϊν συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. 

Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να επιτευχθεί επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία, και γενικότερα οποιαδήποτε δραστηριότητα που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ.

Σήμα κατατεθέν επίσης της γιορτής αυτής είναι τα φαναράκια φτιαγμένα από πραγματικές κολοκύθες πάνω στις οποίες υπάρχουν χαραγμένα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά.

Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από την Ιρλανδία.

Παρακάτω θα δείτε πως μπορείτε να φτιάξετε κι εσείς μια Χαλοουιν-κολοκύθα, 

όπως μας δείχνει το blog Παίζουμε Μαζί! 

Κόβουμε το πάνω μέρος της κολοκύθας.

Αδειάζουμε προσεχτικά το εσωτερικό της.

Εκτυπώνουμε ή ζωγραφίζουμε σε ένα χαρτί το σχέδιο που θέλουμε 

& το χαράζουμε πάνω στην κολοκύθα μας.

Και μετά κόβουμε σε βάθος το σχέδιο μας (με προσοχή!!) 

Μπορούμε, επίσης, αν θέλουμε να προσθέσουμε στο εσωτερικό της χριστουγεννιάτικα λαμπάκια 

με μπαταρία, για να έχει μια πιο ρομαντική όψη!

Για να είμαι ειλικρινής πολύ θα 'θελα μια φορά να βρεθώ κι εγώ σε κάποιο μέρος της Αμερικής αυτήν τη συγκεκριμένη μέρα & να τριγυρνάω με το φαναράκι μου μαζεύοντας γλυκά!

So... Tric or Treat?

*Πηγή: http://paizoumemazi.blogspot.nl

http://el.wikipedia.org

Feel Free...

Σε αυτήν την πόλη μόλις βγει ο ήλιος όλοι σαν να τρελαίνονται!

Λες κι αυτόματα ανακηρύσσεται σε αργία και όλοι ξεχύνονται στους δρόμους.

'Ετσι κι εγώ πήρα τη Νικολετίτσα μου και βγήκαμε έξω το πρωί.

Εκεί που βολτάραμε ανάμεσα στα κανάλια, ξαφνικά άρχισε να ακούγεται 

μια υπέροχη μουσική από το βάθος, που όλο πλησίαζε.

Σε λίγα λεπτά μια πλωτή βάρκα, από τις άπειρες που κυκλοφορούν στο Άμστερνταμ, ερχόταν προς το μέρος μας. Μια βάρκα, με μια παρέα πενηντάρηδων επάνω, οι οποίοι έπαιζαν μουσική.

Και πιο συγκεκριμένα ...Σαξόφωνο!

Γιατί;

Γιατί έχει ήλιο & γιατί τους αρέσει να παίζουν μουσική παρέα.

Γιατί η ζωή είναι ωραία. Κι ακόμα πιο ωραία όταν ζεις σε ένα μέρος που νιώθεις ελεύθερος

 να κάνεις ότι σου κατέβει στο κεφάλι, χωρίς κανένας να σε κριτικάρει και να σε λοξοκοιτάζει.

Άμστερνταμ σημαίνει ελευθερία.

Είναι το μέρος που μπορείς να βάψεις τα μαλλιά σου πράσινα και να είσαι ντυμένος 

από πάνω ως κάτω στα πορτοκαλί και να μην ενδιαφέρει κανέναν!

Μου αρέσει. Κι ας ξεφεύγουν μερικοί κάποιες φορές. 

Κανένας όμως από αυτούς δεν σε ενοχλεί. Οπότε... τι σε νοιάζει;;;

ΥΓ: Εννοείται ότι μέχρι να γυρίσουμε έβρεχε... Κλασικά!! :)

Πες μου τη Σελήνη σου, να σου πω ποιος είσαι!

Τελευταία διαβάζω συχνά για τον ζωδιακό κύκλο και ''ψάχνω'' τα χαρακτηριστικά 

που ίσως έχει το παιδάκι μου όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα.

Παρόλο που ποτέ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τα ζώδια, δεν ξέρω τι με έχει πιάσει!

(Ξύπνησε η Άση Μπίλιου μέσα μου! χεχε)

Σερφάρωντας στο blog lovebaby.gr βρήκα μια εφαρμογή με την οποία υπολογίζεις τη ζωδιακή θέση της σελήνης.

Η Σελήνη, δείχνει μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών, το τρόπο που διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας, 

τις διαθέσεις μας, τις αντιδράσεις μας, τις ευαισθησίες μας & τις κρυφές μας επιθυμίες. 

 Έβαλα, λοιπόν, τα στοιχεία της Νικολέτας και η απάντηση ήταν : Ιχθείς!

Ευαίσθητη & συνεσταλμένη θα είναι η κορούλα μου!

Εδώ μπορείτε να βρείτε τη συγκεκριμένη εφαρμογή & να διαβάσετε το αποτέλεσμα για τα δικά σας παιδιά! 

Το μόνο που θα χρειαστεί είναι να θυμάστε την ακριβή ώρα γέννησης.

(Μη μου πείτε ότι δεν τη θυμάστε!! Εγώ μετά από 23 ώρες γέννας δεν την ξεχνάω με τίποτα!χιχιχ)

Φιλάκια :)

Movember!!!

Στην Ολλανδία έχουν πολύ αναπτυγμένο το αίσθημα της προσφοράς & του εθελοντισμού.

Θα μου πεις: έχουν και την οικονομική άνεση να το κάνουν.
Και θα σου απαντήσω: ότι μπορείς να δώσεις και μόνο 2 ευρώ αν θέλεις...

Μου αρέσει σαν κίνηση, κυρίως γιατί δεν είναι ότι απλά αποφάσισε να μαζέψει λεφτά για ένα καλό σκοπό,
αλλά ότι θα κοπιάσει και προσωπικά γι' αυτόν.
Κι αυτό του δίνει ήδη άλλη αξία. Όσα χρήματα κι αν μαζέψει.

Μέσα σε αυτό το κλίμα του "βοηθάω γύρω μου", έχει καθιερωθεί κάθε Νοέμβριο το Movember!
(from M-oustache and N-ovember)

Τι είναι αυτό;

Ένα ίδρυμα έρευνας σχετικά με τον καρκίνο του προστάτη "δημιούργησε" το Movember,
έτσι ώστε να ενισχύσει οικονομικά τις έρευνές του.

 Πώς λειτουργεί;

Για όλο τον μήνα Νοέμβριο, καλείται όποιος άντρας θέλει να αφήσει μουστάκι!
Δημιουργείται μέσω ίντερνετ ένας ''λογαριασμός'' στο όνομά του καθενός,
όπου και μπορείς να προσφέρεις όσα χρήματα θέλεις.
Ίδια φιλοσοφία με την παραπάνω ιστορία δηλαδή!

Πέρσι ο άντρας μου πήρε μέρος και μάζεψε περίπου 200 ευρώ από γνωστούς & φίλους.
(Έβαλα κι εγώ 20 ευρώ για υποστήριξη! Θα έδινα όσο-όσο αν ήταν να το ξύριζε νωρίτερα,
αλλά δεν κατάφερα να τον μεταπείσω!!)

Μου αρέσει όλο αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα!
Γιατί κανείς δεν κάνει μια δωρεά για να φανεί, ή απλά για φορολογικούς λόγους.
Το νιώθουν πραγματικά και γι' αυτό παίρνουν μέρος και σε τέτοιες ενέργειες.
Κι εκτός από τον καλό σκοπό έχει και πλάκα! (Περπατάς στο δρόμο και μετράς μουστάκια!!)

ΥΓ= Φέτος, δεν υπάρχει περίπτωση ο άντρας μου να ξαναφήσει! Του το δήλωσα!
Δεν θέλω η Νικολέτα να βλέπει εφιάλτες!! χεχε :)

http://nl.movember.com/

Η πόλη μου Νο4 - Κωνσταντινούπολη!

Μια ακόμα πόλη! Μια πόλη που έχω επισκεφτεί κι εγώ ως απλή τουρίστρια.

Που δεν προλαβαίνεις να τη χορτάσεις...

Μια πόλη με απέραντη ιστορία & μια ατμόσφαιρα περίεργα πλανευτική...

Στην Κωνσταντινούπολη μένει η Εύα και μας γράφει τα δικά της Μ'άρεσει/Δεν μ'αρέσει:

''Γεια σας! Είμαι η Εύα και ζω εδώ και 2 περίπου χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. 

Έχω ένα γιο 8 μηνών, τον Ruzgar Ilyas. 

Σας παρουσιάζω τα «δικά» μου θετικά και αρνητικά της Πόλης.  

Μ'αρέσει:

Ότι είναι ίσως η πιο όμορφη πόλη στον κόσμο!

Ότι όλα είναι τόσο οικεία: φαγητό, λέξεις, μυρωδιές, γειτονιές.

Ότι παντού υπάρχει η σφραγίδα του Βυζαντίου.

Ότι έχει αμέτρητα πάρκα.

Ότι έχει πολύ έντονη πολιτιστική ζωή.

Ότι είναι ένα βήμα από την Ελλάδα.

Δεν μ'αρέσει:

Ότι η κίνηση στους δρόμους είναι ανυπόφορη.

Ότι κάποιες φορές (ελάχιστες) και παρά τον εκμοντερνισμό της Τουρκίας, είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα σε αυτήν την πόλη.

Ότι με περιβάλλει υπερβολική κοινωνική και οικονομική ανισότητα.

Φιλιά πολλά

Εύα''

 

 
Ευάκι σε ευχαριστούμε! 
Να περνάς πάντα όμορφα & να χαίρεσαι το αγόρι σου :) :)) 

Το e-mail για να μας στέλνετε ότι επιθυμείτε είναι:
miamamastaxena@gmail.com
 

Ζωδιάκια!! :)

Δεν μπορώ να πω ότι πιστεύω στα ζώδια με την έννοια των καθημερινών ή μηνιαίων προβλέψεων.

Πιστεύω όμως πολύ σε κάποια γενικά χαρακτηριστικά.

Έτσι έψαξα να βρω τι χαρακτηριστικά έχουν τα παρθενάκια!

(Αυτό το ότι έχει μανία με την τάξη... μάλλον εμφανίζεται σε μεγαλύτερη ηλικία!!! χεχε)

Πάμε να δούμε όλα τα ζωδιάκια τους!

Κριός
Το Κριαράκι λατρεύει την δράση και την περιπέτεια. Βλέπει την ζωή σαν μια ασταμάτητη πρόκληση. Χαρείτε το πνεύμα, την ζωντάνια , την γενναιότητα και τις πολεμοχαρείς τάσεις του. Αυτοκίνητα και ανταγωνιστικά παιχνίδια το ενθουσιάζουν. Προσέξτε την τάση του να χτυπά στο κεφάλι. Είναι έξυπνο, αθώο και δραστήριο, βιαστικό και ενθουσιώδες. Δύσκολα θα μπορέσετε να δαμάσετε την αγάπη του για την ελευθερία και την υπερενεργητικότητα του. Ο έλεγχος και η προσοχή σας πρέπει να υπάρχουν σε σταθερή βάση. Στο σχολείο οι δάσκαλοι θα το βρίσκουν πολλές φορές αδιάφορο ή απρόσεκτο. Όταν βρει κάτι που το ενδιαφέρει τότε θα δείξει τέτοιο ζήλο και τίποτε δεν θα το σταματά. Η έμφυτη αντίδραση που βγάζει σε πολλά πράγματα, σβήνει μόνο με καλό τρόπο από μέρους σας και όχι με τη πίεση.

Ταύρος
Το Ταυράκι είναι υπομονετικό, ήρεμο και πεισματάρικο. Πρέπει να αισθάνεται την ασφάλεια και την σιγουριά για να είναι καλά. Του αρέσει η φύση, η γη, τα χώματα, ο κήπος, η ζωγραφική και η μουσική. Είναι κτητικό με τα παιχνίδια του και δύσκολα θα τα μοιραστεί με άλλα παιδιά. Η έμφυτη πειθαρχία του θα γίνει η ευχαρίστησή του με τους κανονισμούς στο σχολείο. Η πρόοδός του θα είναι αργή, σίγουρη και σταθερή. Μην το σπρώχνετε να κάνει κάτι βιαστικά, θέλει το χρόνο του. 

Δίδυμος
Το Διδυμάκι αντιλαμβάνεται γρήγορα, μιλά γρήγορα, περπατά από νωρίς, εκτός αν υπάρχει κάποια αρνητική όψη στο γενέθλιο χάρτη του. Βαριέται εύκολα τα παιχνίδια του και αναζητά μονίμως μια νέα πνευματική διέγερση. Η προσοχή του διασπάται συνέχεια από καινούργια και διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να διαβάζει και να βλέπει τηλεόραση, την ίδια στιγμή. Του είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί για πολλή ώρα μόνο σε ένα παιχνίδι. Στο σχολείο η οξυδέρκεια του το βοηθάει να μαθαίνει εύκολα. Έχει ιδιαίτερη κλίση στις ξένες γλώσσες. Έλκετε από τα κομπιούτερ και μπορεί να ασχοληθεί για πολλές ώρες με αυτά. Οποιαδήποτε πίεση από μέρους επάνω του μπορεί να φέρνει μόνο αντιδράσεις και αρνητικά αποτελέσματα.

Καρκίνος
Το Καρκινάκι είναι ευαίσθητο, παραπονιάρικο και προσκολλημένο στην μαμά του, ενώ πληγώνετε πολύ εύκολα. Έχει ανεπτυγμένη φαντασία και λατρεύει τα παραμύθια και τις συλλογές. Είναι περιποιητικό και ο ρόλος της μαμάς ή του μπαμπά ίσως είναι το αγαπημένο του παιχνίδι. Η καλή του μνήμη στο σχολείο είναι κάτι που θα το βοηθήσει πολύ, ιδιαίτερα στην ιστορία και την γεωγραφία. Πείτε του παραμύθια, περπατήστε μαζί του στην ακρογιαλιά, μαζέψτε κοχύλια. Δώστε θάρρος στο Καρκινάκι σας για να διώξει τις ανασφάλειες του, αλλά μην το παρακάνετε.

Λέων
Το Λεονταράκι είναι γενναιόδωρο και γενναιόψυχο όσο κανένα άλλο παιδί του ζωδιακού. Είναι αρκετά δημιουργικό και του αρέσει να είναι ο αρχηγός της παρέας του. Θα μοιράζετε εύκολα τα παιχνίδια με τους φίλους και τις παρέες του. Είναι το παιδί που θέλει να παίζει και να διασκεδάζει συνέχεια και ασταμάτητα. Έλκεται πολύ από τις μεγάλες ιδέες και τους σπουδαίους ρόλους. Το θέατρο, τα εντυπωσιακά κουστούμια αλλά και τα αυτοκίνητα μπορεί να γίνουν τα αγαπημένα του παιχνίδια. Έχει ανάγκη τους επαίνους και τον θαυμασμό σας και μπορεί να φθάσει πολύ ψηλά. Μόνο μην το παρακάνετε γιατί μπορεί να το οδηγήσετε στην αλαζονεία και τον σνομπισμό,αλλά μην χαλάτε την χαρούμενη διάθεσή του.

Παρθένος
Το Παρθενάκι θέλει να κάνει τα πάντα τέλεια, μεθοδικά και αβίαστα, χωρίς να υπολογίζει τον χρόνο που θα χρειαστεί. Είναι αρκετά ντροπαλό και πολύ σεμνό ενώ του αρέσει να βοηθάει τους γύρω του. Τα παζλ, οι δουλειές του σπιτιού, η μουσική και το θέατρο είναι από τις αγαπημένες του δραστηριότητες. Οι καλλιτεχνικές του τάσεις, αν βοηθηθούν, μπορεί να εξελιχθεί σε καλό καλλιτέχνη. Στο σχολείο, οι δάσκαλοι θα το αγαπούν για την αγάπη που δείχνει στην τάξη, την καθαριότητα και για την υπακοή του. Πρέπει να οπλιστείτε με μεγάλη στοργή και ανεκτικότητα για να αντέξετε, την έντονη κριτική που θα κάνει σε σας και σε όλα τριγύρω του.  

Ζυγός
Το Ζυγάκι είναι το πιο συνεργάσιμο και συμπαθητικό παιδί του ζωδιακού κύκλου. Του αρέσει η συντροφιά, είναι υπάκουο, ήρεμο και πολύ ευαίσθητο στην κριτική των άλλων. Ένα αρμονικό και όμορφο περιβάλλον θα παίξει μεγάλο ρόλο στην ψυχική του ισορροπία, διαφορετικά μπορεί να γίνει πολύ νευρικό. 'Έχει καλλιτεχνικό ταλέντο, του αρέσουν οι εκθέσεις ζωγραφικής και η διακόσμηση. Η φύση του το κάνει πολύ ευγενικό, διπλωματικό και διακριτικό. Πρέπει να προωθήσετε την αγάπη του περισσότερο στην εργασία, γιατί μπορεί να την αποφεύγει χαζεύοντας μια πεταλούδα. Βοηθήστε να γίνει περισσότερο αποφασιστικό και αυτόνομο.

Σκορπιός
Το Σκορπάκι σας είναι ένα έντονο και δυνατό παιδί ενώ παθιάζεται με ότι και αν ασχοληθεί. Έχει ανεπτυγμένη διαίσθηση,ζωηρή φαντασία και του αρέσει να διεισδύει βαθιά στα πράγματα. Λατρεύει τα μυστικά, το κρυφτό και τους ντετέκτιβ. Η ζωγραφική, το σκάκι και οι πολεμιστές περιλαμβάνονται στα αγαπημένα του παιχνίδια. Στο σχολείο θα είναι από τους καλούς μαθητές. Είναι έξυπνο, με αυτοπειθαρχία και καλή μνήμη. Η αποφασιστικότητα και η δύναμη του πρέπει να διοχετευτούν προς τις σωστή κατεύθυνση. Μην περιμένετε να σας πει εύκολα τα μυστικά του και το τι αισθάνεται.

Τοξότης (εγώ!)
Ο μικρός Τοξότης είναι ένα πολύ ενεργητικό παιδί, ζωηρό, σκανταλιάρικο και χαρούμενο. Είναι πολύ ειλικρινές, τίμιο και φιλελεύθερο. Επιζητά τα παιχνίδια, τις εξερευνήσεις και τις περιπέτειες. Η εξοχή, τα σπορ και τα ζώα είναι τα αγαπημένα του ενδιαφέροντα. Η γνώση και τα ταξίδια γίνονται γρήγορα πηγή έλξης για αυτό. Του αρέσει η μάθηση, γι΄ αυτό η πρόοδός του είναι εύκολη και ανοδική. Ο αθλητισμός μπορεί να απορροφήσει την υπερενεργητικότητά του. Διασκεδάζει με σκανταλιές και δεν πειθαρχείται εύκολα.

Αιγόκερος
Το Αιγοκεράκι είναι σοβαρό παιδί και από πολύ μικρό έχει την ωριμότητα ενός μεγάλου. Σέβεται την οικογένεια,τους δασκάλους του και την εξουσία. Αγαπά την γιαγιά και τον παππού και λατρεύει την παρέα τους. Είναι αρκετά προσεκτικό και δύσκολα θα σας ταλαιπωρήσει, με παιδικές απερισκεψίες. Του αρέσει να έχει υπευθυνότητες του σπιτιού και να παίρνει ενεργό μέρος στη τάξη του. Στο σχολείο, η αγάπη του για τα βιβλία και το διάβασμα θα τον βοηθήσουν να εξελιχθεί σε καλό μαθητή.Γνωρίζει την πειθαρχία και την τάξη γι' αυτό μπορεί να θυμώσει εύκολα αν θελήσετε να του τις χαλάσετε.

Υδροχόος
Ένας μικρός επαναστάτης, εξερευνητής και εφευρέτης. Η έντονη ενεργητικότητά του είναι φυσικό να σας κάνει να τρέχετε όλη μέρα από πίσω του. Είναι πολύ φιλικός, κοινωνικός αλλά και απρόβλεπτος. Οι φίλοι του πολύ γρήγορα γίνονται πιο σημαντικοί από εσάς γι΄ αυτόν. Τα ηλεκτρονικά, τα χημικά και τα εφευρετικά παιχνίδια είναι τα αγαπημένα του. Στο σχολείο είναι έξυπνος, αλλά ατίθασος και αντιδραστικός. Μην ξεχνάτε ότι δεν είναι εύκολο να περιορίσετε, την φιλελεύθερη και αντιδραστική φύση του, γιατί θα κάνει σχεδόν πάντα το αντίθετο από αυτό που του υποδεικνύεται.

Ιχθύς
Το ονειροπόλο Ψαράκι είναι πολύ συμπαθητικό, ευαίσθητο και εξυπηρετικό. Θα προσαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον γρήγορα, ήσυχα και με μεγάλη κατανόηση. Είναι καλλιτεχνική φύση, λατρεύει τα παραμύθια, τα ποιήματα, τα μουσικά όργανα και τις φανταστικές ιστορίες. Οι αυστηροί δάσκαλοι και τα σκληρά σπορ το απωθούν και το τρομάζουν. Τονώστε την αυτοπεποίθησή του και μην γίνεστε αυστηροί μαζί του. Δώστε ώθηση στην δημιουργική και μεγάλη φαντασία του.

*Πηγή: http://www.astrofree.gr

Μια Ελλάδα αλλιώς...

Διαβάζω κάθε μέρα στο ίντερνετ ελληνικές εφημερίδες & ψιλοστεναχωριέμαι...
Για το πως αλλάζει η χώρα μας, η διάθεση των ανθρώπων, οι δυνατότητες τους.
Για τα χαμόγελα που σβήνουν και την ανασφάλεια που ξέρω και από τους δικούς μου ανθρώπους ότι μεγαλώνει.

Ζω εδώ και 2 χρόνια στην Ολλανδία και από την πρώτη στιγμή -όπως είναι και λογικό- έκανα συγκρίσεις...
Έχανε πάντα η Ελλαδίτσα μου. Εκτός από τον ήλιο & τη θάλασσα.
Δεν ξέρω τι φταίει. Μάλλον όλοι μας. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο.
Φταίμε όταν κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και το πως θα τη βολέψουμε εμείς κι όχι το σύνολο.
Φταίμε όταν γίνεται ένας αντικαπνιστικός νόμος και κοιτάμε πως θα καπνίσουμε μέσα ενώ απαγορεύεται,
ενώ εδώ βγήκε ο νόμος και αυτό ήταν. Εφαρμόστηκε. Νόμος.

Όμως θεωρώ ότι το πρόβλημα αρχίζει από ψηλά... και κατεβαίνει.

Γιατί κι ένας Ολλανδός θα πρέπει στο τέλος του χρόνου να πληρώσει τους φόρους του (και είναι υψηλοί!)
αλλά ξέρει ότι θα πάρει τα χρήματά του πίσω σε είδος.
Σε σούπερ νοσοκομεία, καλά & δωρεάν σχολεία, δρόμους χωρίς λακκούβες, ασφάλεια κτλ κτλ
Στην Ελλάδα δεν παίρνεις τίποτα πίσω. Πληρώνεις τους φόρους σου και μετά πρέπει να πληρώσεις και τα ιδιωτικά σχολεία & τον ιδιωτικό παιδίατρο & να κάνεις και 2-3 σέρβις παραπάνω στο αυτοκίνητο λόγω των δρόμων που περισσότερο σε camel trophy παραπέμπουν...

Μου τη δίνει που δεν καταφέρνουμε να βάλουμε μια τάξη σε όλο αυτό το χάος!
Έχουμε μια τόσο όμορφη χώρα, με ΤΙΣ δυνατότητες και αντί να είμαστε οι πρώτοι του χωριού, είμαστε οι τελευταίοι...

Θυμάμαι πριν λίγους μήνες ήρθε ένα γράμμα για τον άντρα μου και όταν τον ρώτησα τι είναι μου είπε ότι ήταν από τον δήμο. Του υπενθύμιζαν ότι σε 3 μήνες λήγει το διαβατήριο του για να μη βρεθεί προ εκπλήξεως..... ? ! ? Ορίστε;
Ποιο πολιτισμικό σοκ μου λες εσύ... κι αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα άπειρα που μπορώ να σας διηγηθώ.

Θέλω να ονειρεύομαι ότι μια μέρα θα παίρνω το αεροπλάνο και θα φτάνω στην καλύτερη χώρα του κόσμου.
Τη δική μου. Έτσι όπως θα την έχουμε φτιάξει τότε, σε πολλά-πολλά χρόνια.
Θέλω να ελπίζω ότι όταν με ρωτάνε από που είμαι θα λέω "Από την Ελλάδα" και θα νιώθω ξανά περήφανη.
Γιατί τώρα πια δεν νιώθω...


''Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. 
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις''.
Οδυσσέας Ελύτης

Listen to your heart!

Τον τελευταίο μήνα προσπαθώ να μάθω στη Νικολέτα να κοιμάται μόνη.

Καθυστερήσαμε να τη βάλουμε στο δικό της δωμάτιο λόγω έλλειψης χώρου, 

μετά πήγα στην Ελλάδα για αρκετό καιρό και από τότε που γυρίσαμε έχει πια το δικό της δωμάτιο!

Από την αρχή η ιδέα να την αφήνω με ένα φιλί και μια γλυκιά καληνύχτα στο κρεβάτι της

 και να φεύγω δεν της φάνηκε και τόσο καλή ιδέα! 

(Αν ρωτήσετε τους γείτονες θα σας το επιβεβαιώσουν αμέσως!)

Διάβασα διάφορα βιβλία & άρθρα για το πως να τα καταφέρω, 

πως να τη βοηθήσω να μάθει να κοιμάται μόνη της.

Δεν "έκατσε" καμία μέθοδος...

Η πιο συχνά προτεινόμενη είναι να αφήσεις το μωρό να κλαίει για λίγη ώρα.

Η ώρα αυτή σταδιακά θα αυξάνεται κι ενδιάμεσα θα πρέπει να εμφανίζεσαι στο δωμάτιο του

για να το καθησυχάζεις ότι "η μαμά είναι ακόμα εδώ".

Σιγά-σιγά το παιδί συνηθίζει ( ή απλά το παίρνει απόφαση) και αρχίζει να κοιμάται μόνο του.

Το δικό μου παιδάκι δεν ενθουσιάστηκε καθόλου με τη συγκεκριμένη μέθοδο.

Για την ακρίβεια όση ώρα κι αν περνούσε έκλαιγε απαρηγόρητη...

Μόλις έμπαινα στο δωμάτιο μου χαμογελούσε και το μουτράκι της φωτιζόταν, 

παρόλο που τα δάκρυα ακόμα έτρεχαν στα μαγουλάκια... 

Σήμερα λοιπόν αφού την έβαλα στο κρεβάτι, την φίλησα, 

της έδωσα την κυρία-πάπια αγκαλιά και την σκέπασα, βγήκα από το δωμάτιο.

Το κλάμα ξεκίνησε αυτόματα με το που έκανα αναστροφή από κοντά της...

Τότε αποφάσισα να γυρίσω πίσω, να κάτσω δίπλα της και να την χαϊδεύω μέχρι να κοιμηθεί. 

Η Νικολετίτσα μου μου έπιασε το χέρι (συγκεκριμένα τον αντίχειρα) και με χάιδευε εκείνη... 

μέχρι που την πήρε τελικά ο ύπνος.

Κάπου εκεί αποφάσισα ότι δεν με νοιάζει τι λέει κανένα βιβλίο και καμία μέθοδος

και αύριο θα μπουν όλα στη βιβλιοθήκη. Σίγουρα ξέρουν τι λένε όλοι αυτοί οι ειδικοί,

 αλλά το δικό μου παιδάκι το ξέρω καλύτερα από όλους εγώ! 

Κι αν εκείνο νιώθει πιο ήρεμο και ασφαλές με τη μαμά στο δωμάτιο, εγώ θα είμαι εκεί! 

Κι ας μάθει να κοιμάται μόνη της λίγο μεγαλύτερη... Δεν πειράζει.

Γιατί ακόμα το παιδάκι μου δεν μιλάει και δεν ξέρω αν φοβάται, αν πονάει, αν, αν, αν..

Και μέχρι να μπορεί να μου πει τι θέλει ή τι έχει ανάγκη εγώ έχω χρέος να είμαι εκεί.

Κι ας είμαι λάθος σύμφωνα με τα βιβλία... 

Ρόαλντ Νταλ! Ένας αγαπημένος παιδικός συγγραφέας!

''Ρόαλντ Νταλ : Ο πιο πολυδιαβασμένος συγγραφέας της Παιδικής Λογοτεχνίας του 20ου αιώνα''.

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός άρθρου που έφτασε χθες στο εμαιλ μου.

Πρώτη φορά άκουσα το όνομά του και σκέφτηκα "τι άσχετο"!

Τελικά διαβάζοντας το, άρχισα να αναθεωρώ...

Όχι και τόσο άσχετο, αν σκεφτείς ότι μερικά από τα βιβλία του είναι πασίγνωστα & μάλιστα έχουν γίνει και ταινίες που τις έχουμε δει ΟΛΟΙ!

Η 13η Σεπτεμβρίου 1926, ήταν η μέρα που γεννήθηκε στην Ουαλία, κι έτσι έχει αφιερωθεί η συγκεκριμένη ημερομηνία σε αυτόν τον ευφάνταστο παραμυθά!

Το βιβλίο του για παιδιά "Ο μεγάλος φιλικός γίγαντας", ο οποίος έχει την ικανότητα να πραγματοποιεί όνειρα είναι από τους πιο αγαπημένους ήρωες των παιδιών από ότι φαίνεται! Εγώ ομολογώ ότι δεν τον ξέρω, αλλά με τόσο όμορφα σχόλια που διάβασα θα ψάξω να το βρω οπωσδήποτε αυτό το βιβλίο για την Νικόλ!

 Άλλα γνωστά βιβλία του είναι:

• Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (καταλάβατε τώρα τι εννοώ!!!)
• Ματίλντα (έγινε και ταινία με τον Ντάνι Ντε Βίτο!)
• Οι Mάγισσες
• Ο ΜΦΓ: Ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας
• Ο Απίθανος Κoς. Φοξ - Το Μαγικό Δάχτυλο
• Η Υπέροχη Ιστορία του Χένρι Σούγκαρ

& επίσης είναι ουσιαστικά ο δημιουργός των Γκρέμλινς!!
Μη μου πείτε πως δε θυμάστε εκείνα τα μικρά τερατάκια!!!
Το 1943 έγραψε το αντίστοιχο βιβλίο και στη συνέχεια η εταιρεία του Ντίσνευ αγόρασε τα δικαιώματα, τροποποίησε κάπως το σενάριο & κυκλοφόρησε την ταινία που ξέρουμε!

Εδώ μπορείτε να βρείτε την επίσημη σελίδα του.


ΥΓ= Και μια που το έφερε η κουβέντα, αν όντως εκείνος ο φιλικός γίγαντας μπορεί να κάνει τα όνειρα πραγματικότητα.. δεν έρχεται και από δω μια βολτούλα;;;

No 3. New York-New York!

Ένα ακόμα δικό σας κειμενάκι! Για τη Νέα Υόρκη, από την Κατερίνα!

''Γεια σας μανούλες. Είμαι η Κατερίνα και ζω εδώ και 15 χρόνια στην Νέα Υόρκη. Ήρθα για μεταπτυχιακό, έπιασα δουλειά, γνώρισα τον άντρα μου και τώρα έχω δύο υπέροχα παιδιά, τον Steven (5 ετών) και την Μαρία (2 ετών). Μου άρεσε πολύ η ιδέα σου να παρουσιάσει η κάθε μια κάποια αρνητικά και θετικά στοιχεία της ζωής της στην πόλη/χώρα όπου ζει.

Μ’αρέσει:

Ότι είναι ζωντανή/δυναμική πόλη

Ότι οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί σε άλλες κουλτούρες

Ότι δεν νιώθεις ποτέ ξένος (όλοι ξένοι είναι άλλωστε)

Ότι τα παιδιά μου θα έχουν αμέτρητες ευκαιρίες στην ζωή τους

Ότι έχει πολύ έντονη πολιτιστική ζωή (και για παιδιά)

Δεν μ’αρέσει:

Ότι περνάω ολόκληρη οδύσσεια κάθε φορά που θέλω να πάω Ελλάδα

Ότι τα παιδιά μου δεν έχουν καθημερινή επαφή με τους γονείς μου, τα αδέλφια μου και τα παιδιά τους

Ότι τα παιδιά μου δεν έχουν επαφή με την φύση

Ότι η ζωή συνεπάγεται δουλειά

Ότι τα παιδιά μου δεν μπορούν να βγουν έξω για παιχνίδι με τους φίλους τους χωρίς να το έχουμε κανονίσει εβδομάδες πριν (τα λεγόμενα play-dates!)

Φιλάκια, Κατερίνα''

Ευχαριστούμε Κατερίνα μου! 

Εύχομαι να είσαι πάντα καλά με την οικογένειά σου εκεί μακριά, 

...παρά τα "Δεν μ'αρέσει" της πόλης σου :)

 Φιλάκια Πολλά 

Όλες μαζί, ακόμα και από τόσο μακριά!

Σήμερα γίναμε 100 μαμάδες! (συγγνώμη είναι και 2-3 μπαμπάδες!χεχε!)

Θυμάμαι τη πρώτη μέρα που "έφτιαξα" την σελίδα μου και πάτησα εγώ το πρώτο like!

Είχε το νούμερο ''1'' στο κουτάκι και μου φαινόταν τόσο αστείο! :)

Ήταν όμως κάτι καινούργιο και κάτι ολόδικό μου! Και το αγαπούσα ήδη!

Κι αυτό το ένα κάθε μέρα αυξανόταν.
Στην αρχή από τις φίλες μου, μετά από τις φίλες τους και τώρα πια όλο και περισσότερο
από μαμάδες που δεν γνωριζόμαστε (ακόμα!).

Το blog μου και η σελίδα στο facebook είναι για μένα η παρέα μου εδώ μακριά...

Δεν λέω, έχω ήδη μερικούς φίλους εδώ, αλλά μια το μωρό, μια οι δουλειές, ο καιρός,
οι αποστάσεις... οι συναντήσεις και οι επαφές δεν είναι και τόσο συχνές.

Από ευρύτερη οικογένεια εδώ ΜΗΔΕΝ, όπως σας έχω πει!

Δεν ξέρετε λοιπόν πόσο σημαντική είναι η παρέα σας για μένα :) 

Και ελπίζω και για άλλες κοπέλες. Ειδικά για εκείνες που είναι φρέσκες, 

ή που τώρα αλλάζουν τόπο λόγω της κατάστασης στην Ελλάδα.

Είναι ωραίο μετά από μια δύσκολη μέρα να μπεις για λίγο στο ίντερνετ, 

σε μια σελίδα που θα συναντήσεις κι άλλες μαμάδες στην ίδια περίπου θέση. 

Νιώθεις μια αλληλοϋποστήριξη & παίρνεις κουράγιο. Δεν είναι έτσι;

Εύχομαι η παρέα μας να μεγαλώνει κι άλλο.

Σαν ευχή... να "ενωθούμε" όλες οι "μαμάδες στα ξένα'', από όλα τα μέρη του κόσμου!!!

''Η πόλη μου'' Νο2 - Νάπολη Ιταλίας

Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί το πρώτο κείμενο που θα "φιλοξενήσω" στο blog μου είναι της αδερφούλας μου!
Ναι, είναι κι εκείνη 'μια μαμά στα ξένα', η οποία ζει στην Ιταλία και έχει δύο γλυκά ζουζούνια, έναν γιο 8 χρονών και μια κορούλα 5 χρονών, τα ανηψάκια μου που λατρεύω!

Μας έστειλε, λοιπόν, τη δική της ''Μου αρέσει/Δεν μου αρέσει λίστα'', για την πόλη΄της',
τη Νάπολη της Νότιας Ιταλίας!

Έκθεση: "Η πόλη μου" (κάτι σαν 4η δημοτικού...)

Γεια σε όλους και κυρίως στην αδελφούλα μου! Είμαι η μεγάλη αδερφή της Γεωργίας και ζω στη Νάπολη
(κάνε παιδιά σου λέει μετά για να σε γηροκομίσουν...)
Εγώ, λοιπόν, ζω στην Ιταλία και συγκεκριμένα στη Νάπολη.

Υπέρ και κατά... ατελείωτα:

- Η Νάπολη είναι μεσογειακή χώρα και αυτό τη σώζει σε ότι αφορά τον καιρό: ΗΛΙΟΣ, ΗΛΙΟΣ, ΗΛΙΟΣ!
- Είναι μόνο 1ώρα & 10 λεπτά πτήση από τη Ρώμη για Θεσσαλονίκη (πρέπει να φτάσεις εκεί όμως...!) και όσο υπάρχει η Ryanair κοστίζει μόνο 40,00 ευρώ! ΣΟΥΠΕΡ!
- Ο κόσμος είναι γελαστός, "ανοιχτός" και πολύ εκφραστικός.
- Το φαγητό είναι τέλειο (τόσο που έχω αρχίσει να έχω πρόβλημα με τα 'βαριά' φαγητά της μαμάς μας!)
- Υπάρχει ελληνικό σχολείο για τα παιδιά μου!
- Η πόλη είναι πολύ γραφική, με πολλή ιστορία και κουλτούρα.
- Ο cafè napolitano είναι ότι πρέπει για να σε ξυπνήσει το πρωί.
- Είναι γεμάτη Ναπολιτάνους, οι οποίοι είναι κύριοι ακόμα κι όταν σε πειράζουν στο δρόμο!
- Μπορείς να διπλοπαρκάρεις απλά για να πάρεις ένα σάντουιτς και κανένας δεν θα σου πει τίποτα!

Αλλά...
- Οι ναπολιτάνοι στην πλειοψηφία τους είναι κάφροι στην καθημερινή τους ζωή και ως επακόλουθο η πόλη είναι βρώμικη.
- Η οδήγηση στη Νάπολη αποκτά άλλη διάσταση: έχει φανάρια που... δεν μετράνε (έτσι μου το είπαν όταν πρωτοήρθα!), προτεραιότητα στις διασταυρώσεις έχει αυτός με το πιο παλιό αυτοκίνητο (!) και αν -ή μάλλον όταν- σε τρακάρουν σου στέλνουν και γράμμα από το δικηγόρο για τις ζημιές!
- Δεν χιονίζει ΠΟΤΕ. Πρέπει να πάρουμε τα βουνά για να δούμε λίγο χιόνι.
- Τον καφέ τον αντιλαμβάνονται μόνο σαν σφηνάκι ή φάρμακο για να ξυπνήσουν.
- Το σύστημα υγείας και τα νοσοκομεία είναι ακόμα χειρότερα από τα δικά μας (αν είναι αυτό δυνατόν).
- Για να πας να κάνεις μια βουτιά το καλοκαίρι πρέπει να είσαι κάτοχος σκάφους, αλλιώς η πιο κοντινή παραλία είναι 70 χλμ. μακριά και 3,5 ώρες με το αυτοκίνητο!!! Μια φορά το προσπαθήσαμε με το μωρό μικρό και μετά από 2 ώρες και ...40 χλμ αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω (άλλες 2 ώρες! Αξέχαστη εμπειρία!)
- Δεν αντιλαμβάνονται γεύμα χωρίς pasta (μακαρόνια). Pasta με φακές, με φασόλια, με κουνουπίδι, pasta με πατάτες (αυτό το υδατάνθρακες με υδατάνθρακες είναι απίστευτο!) κτλ.
- Τα παιδιά πάνε σχολείο ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ!!!

Αυτά και άλλα πολλά...
Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω για ώρες, αλλά τα παιδιά θέλουν να παίξουν με το κομπιούτερ!
Φιλάκια πολλά αδελφούλα. Χαιρετισμούς σε όλες τις μαμάδες στα ξένα...

 

(Φιλάκια και από εμένα! Μου λείπεις ΠΑΝΤΑ...)
   

Η δική μου μαμά...

Με θυμάμαι όταν ήμουν μικρή να κάθομαι στην κουζίνα ή στο σαλόνι για να φάω ή να παίξω 

και να παρακολουθώ τη μαμά μου να τριγυρίζει σαν σβούρα γύρω μου κάνοντας δουλειές.

Συμμάζεμα, σίδερο, μαγείρεμα, άπλωμα ρούχων, πλύσιμο πιάτων και πάλι από την αρχή.

Ειδικά στη εφηβεία με θυμάμαι να σκέφτομαι "καλά, γιατί δεν κάθεται ΠΟΤΕ";

...με ένα ύφος λίγο απορημένο & ίσως κάπως μπουχτισμένο.

Που να 'ξερα τότε...

Από τότε που έγινα μαμά έχω αρχίσει να της μοιάζω πολύ τελικά (εντάξει όχι και σε όλα!!!)

Δεν κάθομαι λεπτό, συνέχεια θα είμαι στην κουζίνα ή θα ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες με τα χέρια μου γεμάτα. 

Την σκέφτομαι πολλές φορές μέσα στη μέρα και λέω από μέσα μου "Α,ρε μαμά..."

Τώρα καταλαβαίνω πολλά, τώρα που άρχισα να τη νιώθω πιο "κοντά" μου.. τώρα περισσότερο από ποτέ θα θελα να περνούσαμε περισσότερο χρόνο μαζί. Όταν μιλάμε της λέω πως τώρα συνειδητοποιώ πόσα άπειρα πράγματα έχει κάνει για μένα τόσα χρόνια κι εκείνη γελάει και μου απαντάει "και που είσαι ακόμα...".

Σήμερα ειδικά μου λείπει πολύ και ήθελα έτσι απλά να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις σκέψεις μου.
Σε αγαπώ μαμάκα κι ας είμαστε χώρια... κι ας μην βλέπεις από κοντά πως είναι να είμαι κι εγώ μαμά.

Μου λείπεις τόσο που καμιά φορά κλαίω κι ας σου λέω στο τηλέφωνο "ναι-ναι, μια χαρά είμαι..."

Σε ευχαριστώ για όλα...